@article {
author = {, Valiallah and , Saeid},
title = {بررسی مدارا در سیرۀ تاریخی امام علی علیه السلام},
journal = {معرفت اخلاقی 28، پاییز و زمستان 1399},
volume = {11},
number = {2},
pages = {99-113},
year  = {2020},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-7160},
eissn = {2980-8634},
doi = {},
abstract = {},
keywords = {},
title_fa = {بررسی مدارا در سیرۀ تاریخی امام علی علیه السلام},
abstract_fa ={«مدارا» به معنای لطف، تساهل، نرمی و دوری از درگیری با فرد به خاطر شّر اوست. در قرآن کریم، مدارا به عنوان برکت و رأفت یاد شده است. در خانواده و اجتماع، اگر انسان با دیگران مدرا نکند و در سختی ها و ناگواری ها با عصبانیت و خشم رفتار کند، به اعتماد اجتماعى، صحت تربیتی و اخلاقى خود ضربه خواهد زد. هدف این پژوهش، بررسی قلمروهای مختلف مدارا در سیرۀ امام علی علیه السلام است که برای جمع آوری اطلاعات، از روش کتابخانه ای استفاده شده و داده ها با استفاده از روش توصیفی و تحلیل محتوا مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهشی حاکی از این است که در فضلیت مدارا، بسیاری از فضایل مانند خضوع و خشوع، نوع دوستی، صبر و خویشتن داری، کظم غیظ، نداشتن کینه توزی، دوری از خشم، دوری از جنگ، دوری از ناسزا گویی و سهل گیری وجود دارد.
امام علی  علیه السلام، متناسب با شریعت اسلام نگاهش بر آسان گیری بوده است، اما در بعضی مسائل مانند اموال عمومی، اجرای حدود الهی و برخورد با منکران دین به شدت برخورد کرده و هرگز اجازه نمی دادند کسانی به اموال عمومی و حدود الهی و دین خدشه وارد کنند. سیرة عملی آن حضرت نیز، اجرای دقیق حدود الهی و تقسیم مساوی بیت المال بوده است.},
keywords_fa = {دین ,مدارا ,مخالفان ,امام علی علیه السلام ,},
url = {https://marefateakhlagi.nashriyat.ir/node/292},
eprint = {https://marefateakhlagi.nashriyat.ir/sites/marefateakhlagi.nashriyat.ir/files/article-files/7_7.pdf}
}