معرفت اخلاقی

هدف این مقاله بررسی دیدگاه های فارابی درباره‌ی نحوه‌ی تحصیل سعادت فرد و جامعه است. این نوشتار، با رویکرد تحلیلی- توصیفی و با استفاده از منابع اصلی، به بررسی اندیشه های تربیت اخلاقی فارابی پرداخته است. با توجه به اینکه فارابی هم به فلسفه‌ی یونان احاطه داشته و هم از مکتب وحیانی اسلام و احادیث ائمه اطهار(ع) بهره مند بود، اندیشه‌ی وی در شرایط کنونی جامعه می تواند راهنمای عمل بسیار خوبی باشد. با اینکه فارابی بیشتر در باب مسائل اجتماعی و سیاسی سخن گفته است، اما فرد و اخلاق را در رأس امور می داند. وی انسان را موجودی مختار و امکان تغییر اخلاق را برای هر فرد ممکن می داند. فارابی انسان را موجودی اجتماعی در نظر می گیرد که دستیابی او به سعادت، بدون تعاون و همکاری با دیگر افراد جامعه ممکن نیست. وی معتقد است که سلامت فرد و جامعه متأثر از هم بوده و با تربیت افراد سالم می توان به مدینه‌ی فاضله دست یافت و در مدینه‌ی فاضله است که سلامت اخلاقی و ایمان مردم مصونیت پیدا می کند. از این رو، اصول و روش هایی را برای تغییر افعال قبیح و ایجاد رفتارهای پسندیده پیشنهاد می کند.