صفحهها:
5-24
تاریخ دریافت: 1394/02/26
تاریخ پذیرش: 1394/07/17
چکیده:
مسئلهی توجیه گزاره های اخلاقی یکی از مهم ترین مسائل معرفت شناختی در قلمرو فلسفهی اخلاق به شمار می رود. نظریات گوناگونی دربارهی نحوهی توجیه احکام اخلاقی در مقام اثبات ارائه شده است. شهرت گرایی دیدگاهی در فلسفهی اخلاق است که عمدتاً فلاسفهی مسلمان آن را مطرح ساخته اند. در این پژوهش تلاش شده دیدگاه مزبور دربارهی توجیه گزاره های اخلاقی تحلیل و بررسی شود. نتایج تحقیق حاکی از آن است که شهرت بما هو شهرت توان توجیه گزاره های اخلاقی را ندارد و تنها به اعتبار منشأ واقعی اش می تواند توجیه کنندهی گزاره های اخلاقی باشد.
Article data in English (انگلیسی)
شیوه ارجاع به این مقاله:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
محیطی اردکان، حسن.(1394) توجیه گزاره های اخلاقی بر مبنای شهرت. دو فصلنامه معرفت اخلاقی، 6(1)، 5-24
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
حسن محیطی اردکان."توجیه گزاره های اخلاقی بر مبنای شهرت". دو فصلنامه معرفت اخلاقی، 6، 1، 1394، 5-24
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
محیطی اردکان، حسن.(1394) 'توجیه گزاره های اخلاقی بر مبنای شهرت'، دو فصلنامه معرفت اخلاقی، 6(1), pp. 5-24
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
محیطی اردکان، حسن. توجیه گزاره های اخلاقی بر مبنای شهرت. معرفت اخلاقی، 6, 1394؛ 6(1): 5-24