معرفت اخلاقی

مسأله مقاله حاضر این است که آیا امام خمینی(ره) به عنوان یک حاکم اسلامی همیشه قائل به اخلاق اسلامی بودند یا نظریه¬ی اخلاقی وی بعد از انقلاب و برقراری حکومت اسلامی به مقتضای زمان دچار چرخش شده و ایشان بعد از قائل بودن به اخلاق فضیلت و «اخلاق دینی»، به وظیفه¬گرایی و «اخلاق نیمه¬ دینی» و در نهایت به نتیجه گرایی و «اخلاق سکولار» متمایل گشته¬اند؟ در این نوشتار با استفاده از روش تاریخی و تحلیلی به این نتیجه رسیده‌ایم که اولاً مدافعان ایده «چرخش‌های سه‌گانه نظریه اخلاق سیاسی امام خمینی» دچار یک خبط تاریخی بزرگ شده‌اند؛ ثانیاً جملات شاهد گرفته شده از سخنان امام(ره) لزوماً به معنای گرایش ایشان به فضیلت‌گرایی، وظیفه‌گرایی و نتیجه‌گرایی نیستند؛ و ثالثاً هیچکدام از نظریه‌های سه‌گانه مزبور تهافتی با اخلاق دینی ندارند. بلکه ممکن است هر یک از نظریه¬های اخلاق هنجاری را پذیرفت و از طرفی هم قائل به اخلاق دینی یا اخلاق سکولار بود.