صفحهها: 
				89-109
			
						
						
				تاریخ دریافت: 1390/05/08
			
						
						
				تاریخ پذیرش: 1390/10/17
			  
					
		
						
		
			چکیده: 
رابطهی اخلاق و سیاست در اندیشهی ملّاصدرا از مباحث قابل تأمّل در فلسفه اخلاق و فلسفه سیاست اسلامی است. بر اساس اندیشه ایشان می توان از اخلاق متعالیه و سیاست متعالیه در کنار حکمت متعالیه سخن گفت. در اخلاق متعالیه امر به گونه ای است که انسان با انتخاب های عاقلانه، به خود هویت اخلاقی بخشیده، از این رو هرچه از سعه عقلانی بیشتری بهره مند شود، اخلاقی تر خواهد شد. سیاست متعالیه هم سیاستی است که کاملاً بر شریعت و توحید مبتنی می باشد و در پی سعادت حقیقی انسان است. بدیهی است که چنین سیاستی با اخلاق متعالیه که همان اخلاق الهی و تخلّق به اخلاق الله است، تعامل دارد. در اندیشه ملّاصدرا اخلاق، روح و گوهر سیاست شمرده و سیاست در خدمت اخلاق و در جهت دستیابی به «سعادت» قرار می گیرد.
 
		
		
        
            Article data in English (انگلیسی) 
            
         
					 
	
	
		شیوه ارجاع به این مقاله:
		
RIS
		Mendeley
		BibTeX
		APA
		MLA
		HARVARD
		VANCOUVER
	APA  | MLA  | HARVARD  | VANCOUVER 
دهقان سیمکانی، رحیم.(1390) ترابط اخلاق و سیاست متعالیه در تفکر ملّاصدرا. دو فصلنامه معرفت اخلاقی، 3(1)، 89-109
APA  | MLA  | HARVARD  | VANCOUVER 
رحیم دهقان سیمکانی."ترابط اخلاق و سیاست متعالیه در تفکر ملّاصدرا". دو فصلنامه معرفت اخلاقی، 3، 1، 1390، 89-109
APA  | MLA  | HARVARD  | VANCOUVER 
دهقان سیمکانی، رحیم.(1390) 'ترابط اخلاق و سیاست متعالیه در تفکر ملّاصدرا'، دو فصلنامه معرفت اخلاقی، 3(1), pp. 89-109
APA  | MLA  | HARVARD  | VANCOUVER 
دهقان سیمکانی، رحیم. ترابط اخلاق و سیاست متعالیه در تفکر ملّاصدرا. معرفت اخلاقی، 3, 1390؛ 3(1): 89-109